Velen denken dat Bach zijn Johannes Passion als studie schreef voor zijn Mattheus, maar niets is minder waar. Bach hield zich als streng Lutheraan strikt aan het Evangelie en uiteraard is dat hoorbaar en merkbaar in de muziek. De Johannes Passion is voor koor, solisten en orkest veel moelijker dan de Mattheus, hoewel de aria’s in de Mattheus veel langer en talrijker zijn.
De oorzaak ligt in het evangelie van Johannes. In de Mattheus staat Jezus als lijdende mens, maar in de Johannes staat hij als zoals Hij zegt dat hij is: ‘IK BEN HET’.

Het uniek van deze Bach passion is dan ook dat dit steeds terugkomt in de muziek. Jezus die zelf zegt dat Hij de Christus is en op deze wereld is gekomen om van de waarheid te getuigen. Opvallend in deze passie zijn met name de dialogen tussen Jezus en Pilatus. De laatste probeert hem tot 3 keer toe vrij te laten en Jezus laat zich door zowel de hogepriesters en Pilatus echt niet de kaas van het brood eten om het zomaar eens te zeggen, integendeel, hij dient ze behoorlijk van repliek en getuigd van zichzelf.

Opmerkelijk is in deze passie dat de verlooching van Petrus niet voorkomt in het Johannes evangelie net als de scene van de bevende aarde en de graven die opengingen toch heeft Bach dit belangrijk genoeg gevonden om beiden een plaats te geven in de Johannes Passion. Wilt u nog meer weten over deze Passie? Die zonder meer verbluffend mooi is en zeker niet het kleine broertje van de Mattheus is (hij is wel korter). Kom dan naar dit senioren college!

Over de gastspreker:
Piet Philipse studeerde orgel en koordirectie aan de Zeeuwse muziekschool bij Adriaan Fonteyn. In 1960 startte zijn loopbaan als organist in de Gereformeerde Kerk te Tiel, eerst als invaller en van 1962 met een vaste benoeming, waarna benoemingen volgde in Goes (1964), Hilversum (1975) en in de Wilhelminakerk te Bussum (1985). In september 1967 komt de eerste benoeming als dirigent. (heel populair in die tijd een jongerenkoor). Benoemingen als cantor/organist in de daaropvolgende jaren volgen in Goes, ’s-Gravenpolder, Hilversum, Huizen, Amersfoort en Bussum.

Het belangrijkste vond en vindt Piet Philipse nog steeds probeer van noten muziek te maken die mensen raakt en daar is emotie voor nodig. Durf kritisch zijn op jezelf. Neem geen genoegen met een lagere maatstaf als je een hogere kunt halen. Het publiek verwacht, en terecht, een kwaliteitsnorm die de toets der kritiek kan doorstaan. Natuurlijk zijn er verschillen in kwaliteit tussen diverse koren, denk eens aan de Engelse koorscholen of de beroepskoren in de wereld, maar het mag zijns inziens nooit een excuus zijn om onder je niveau presteren. Hij is bijna een muzikale alleseter als het over koormuziek gaat, mits muziek en tekst gezamenlijk nog wat te zeggen hebben voelt hij zich daar meestal wel bij thuis.

In samenwerking met: UVV en Sigma